รสชาติของสมุนไพรไทย สมบัติทางการชิมหรือรับรสของสิ่งต่างๆ ซึ่งสามารถแบ่งออกเป็นหลายประเภทตามลักษณะของรสชาติต่างๆ ในบทสนทนาที่ก่อนหน้านี้มักใช้เพื่ออธิบายคุณสมบัติทางการชิมของสิ่งต่างๆ ซึ่งสามารถแบ่งออกเป็นหลายประเภทตามลักษณะของรสชาติได้ ได้แก่ ความเป็นกรดทำให้รสชาติเปรี้ยว (Sour) มีความหวานทำให้รสชาติหวาน (Sweet) รสชาติเค็ม (Salty) มีความร้อนทำให้รสชาติเผ็ด (Spicy) และรสชาติขม (Bitter)

รสชาติเผ็ด

สมุนไพรที่มีรสชาติเผ็ดมักจะมีความเข้มข้นและร้อนตามลักษณะของสารสำคัญซึ่งเป็นส่วนประกอบของพวกพริกและสมุนไพรอื่นๆ ที่มีความร้อน เช่น พริกไทย พริกขี้หนู พริกชี้ฟ้า พริกขี้หนูพร้อมปรุง ส่วนใหญ่เหมาะกับการใช้ในอาหารที่ต้องการรสเผ็ดและเพิ่มความร้อนให้กับเมนู การบรรยายรสชาติของสมุนไพรที่มีรสเผ็ดนั้น เป็นไปได้หลากหลายขึ้นอยู่กับชนิดของสมุนไพรและสารสำคัญที่เกี่ยวข้อง สมุนไพรที่มีรสเผ็ดมักจะมีลักษณะเหลวและมีความร้อนสูง รสเผ็ดสามารถเกิดจากสารอาหารต่างๆ

2. รสชาติจัดจ้าน

สมุนไพรที่มีรสชาติจัดจ้านมักจะมีลักษณะเปรี้ยวหรือเผ็ด เหมาะสำหรับใช้ในการปรุงอาหารเพื่อเพิ่มรสชาติหรือกลิ่นหอม ตัวอย่างของสมุนไพรที่มีรสชาติจัดจ้าน ได้แก่ พริกไทยดำ เปรี้ยวและเผ็ดเล็กน้อย ขิง มีรสเผ็ดและเปรี้ยว ใบมะกรูด มีรสเปรี้ยวหอม เพื่อเพิ่มกลิ่นหอมและรสชาติ หอมแดง มีรสหวานเปรี้ยว เป็นส่วนผสมที่ใช้ในการปรุงอาหาร ตะไคร้ มีรสเปรี้ยวเข้ม ใช้ในอาหารต่างๆ มักถูกใช้ในอาหารที่ต้องการกลิ่นหอมและรสจัดจ้าน พริกขี้หนู มีรสเผ็ดจัด ใช้เป็นส่วนผสมในอาหารไทยและอาหารต่างๆ เพื่อเพิ่มรสชาติเผ็ด

สชาติหวาน

สมุนไพรบางชนิดมีรสชาติหวานเบาๆ หรือหวานกลางๆ สมุนไพรที่มีรสชาติหวานเป็นอาหาร หรือสมุนไพรที่มีรสชาติที่มีเนื้อหวาน เช่น สะระแหน่ (Stevia) เป็นสมุนไพรที่มีรสหวานและนิยมใช้เป็นแทนน้ำตาลในอาหารและเครื่องดื่ม ผลสับปะรด (Pineapple) ผลสับปะรดมีรสชาติหวานธรรมชาติ และนิยมใช้เพิ่มรสชาติ เถ้าแก่ (Licorice) เถ้าแก่มีรสหวานธรรมชาติ เนื้อผลบวบ (Pumpkin) เนื้อผลบวบมีรสหวานธรรมชาติและนิยมใช้ มักใช้ในการปรุงอาหารที่ต้องการรสชาติหวานน้อยๆ หรือใช้เป็นผักสลัด