ขิง ขิง (Zingiber officinale Roscoe) เป็นพืชล้มลุกในวงศ์ขิง (Zingiberaceae) มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Zingiber officinale Roscoe และมีชื่อพื้นเมืองอื่นๆอีก เช่น ขิงเผือก (เชียงใหม่) ขิงแดง ขิงแกลง (จันทบุรี) สะแอ (แม่ฮ่องสอน) เป็นพืชสมุนไพรที่มีการใช้มาอย่างยาวนานทั้งในอาหารและการรักษาโรค ขิงมีสรรพคุณหลากหลายและได้รับความนิยมทั่วโลกทั้งในทางการแพทย์แผนโบราณและการแพทย์แผนปัจจุบัน
สารสำคัญ
- จินเจอรอล (Gingerol): เป็นสารออกฤทธิ์หลักที่พบในขิงสด มีคุณสมบัติต้านการอักเสบและต้านอนุมูลอิสระ
- โชกาออล (Shogaol): เป็นสารที่เกิดจากการแปรรูปจินเจอรอลเมื่อขิงถูกทำให้แห้งหรือปรุงอาหาร มีคุณสมบัติต้านการอักเสบและต้านมะเร็ง
- ซิงจิเบอรีน (Zingiberene): สารในกลุ่มเทอร์พีนที่มีคุณสมบัติในการต้านการอักเสบ
สรรพคุณ
- บรรเทาอาการคลื่นไส้และอาเจียน: ขิงมีประสิทธิภาพในการบรรเทาอาการคลื่นไส้จากการตั้งครรภ์ การเมาเรือ หรือการรักษาด้วยเคมีบำบัด
- ช่วยในการย่อยอาหาร: ขิงช่วยกระตุ้นการหลั่งน้ำย่อยและเอนไซม์ที่จำเป็นสำหรับการย่อยอาหาร ลดอาการท้องอืดและท้องเฟ้อ
- ต้านการอักเสบ: สารจินเจอรอลและโชกาออลในขิงมีคุณสมบัติต้านการอักเสบ ซึ่งสามารถช่วยลดอาการอักเสบในร่างกาย
- ลดอาการปวด: ขิงมีประสิทธิภาพในการลดอาการปวดต่าง ๆ เช่น อาการปวดประจำเดือน และอาการปวดข้อ
- เสริมสร้างระบบภูมิคุ้มกัน: ขิงมีสารต้านอนุมูลอิสระที่ช่วยเสริมสร้างระบบภูมิคุ้มกันและป้องกันการติดเชื้อ
การใช้ประโยชน์
- ในอาหาร: ขิงเป็นส่วนผสมสำคัญในอาหารหลายชนิด เช่น แกง ขิงดอง ซุป และชาสมุนไพร
- ในยาสมุนไพร: ขิงถูกใช้ในรูปแบบของชาสมุนไพร น้ำขิง ยาเม็ด หรือแคปซูลเพื่อบรรเทาอาการต่าง ๆ
- ในเครื่องดื่ม: น้ำขิงหรือชาใส่ขิงเป็นเครื่องดื่มที่ได้รับความนิยมในการเสริมสร้างสุขภาพ
